пятница, 20 октября 2006
Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.
Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит.Хватит
Я просто написал то, что у меня уже давно крутиться в голове..